Na postępy nauki składają się zarówno nowości, jak i korekty dotychczasowej wiedzy. Co jednak zrobić, kiedy owa korekta jest rewolucyjna? Thomas Kuhn wysunął tezę nt. zmiany paradygmatów w nauce, a mianowicie tezę o niewspółmierności teorii naukowych. Wedle użytej przez Kuhna metafory, uczeni zachowują się tak, jak gdyby w trakcie zmian pojęciowych przeprowadzali się na inną planetę. Nie da się ocenić, czy teorie porewolucyjne są lepsze od teorii przedrewolucyjnych: kryteria oceny wchodzą w skład paradygmatu, zmiana paradygmatu przynosi zmianę kryteriów, nie ma ponadparadygmatycznych kryteriów oceny[1].
Dotychczasowe dokonania ruchów emancypacyjnych i feministycznych przerosły oczekiwania ich prekursorek, zmieniły dzisiejsze rozumienie kultury i płci. Kobiety są w trakcie „przeprowadzania się na inną planetę”, zmienia się ich tożsamość, rozumienie otaczającego ich świata i cele życiowych dążeń.
[1]A. Grobler, Metodologia nauk, Aureus/ Znak, Kraków 2006, s. 273.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz